Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

27 januari 2014

Don't blink!

Nog niet zo lang geleden (het is een schande, ik weet het), zag ik mijn eerste Dr.Who. Eindelijk snapte ik dat liedje van eind jaren '80 wat ik wél kende: "Doctor Whohoooo, Doctor Who, Doctorin' the Tardis". Ik heb me altijd al afgevraagd wat nou een tardis was. En hoewel ik dus hopeloos achterloop op mijn generatie, ben ik wel vrouws genoeg om een inhaalslagje te maken. Door de doctor naar een nieuw niveau te tillen. Met een beetje hulp van een 3d printer en de post.

Mijn wéldoctorkenner liet mij naar "The weeping angels" kijken. Eng! En meteen een perfecte aanleiding voor mijn eigen weeping angels. Die ik dan weer aan hem kan geven die het nodig heeft:

Natuurlijk ging iemand op internet mij al voor. En daar neem ik helemaal geen aanstoot aan, ookal was het dan míjn idee, nee, ik neem ze schaamteloos over. En gebruik het recept van JustJenn voor steengrijze 'perfecte' koekjes.

Recept 'weeping angels cookies'
Klop 225g (1 cup) roomboter, op kamertemperatuur, met 200g (1 cup) kristalsuiker luchtig en crèmig. Voeg 1 ei en 1tl vanille toe en vermeng. Voeg al kloppend 400g (3 cups) bloem, ½tl bakpoeder en een mespunt zout toe, tot een kruimelig deeg ontstaat. Meng hier enkele druppels zwarte levensmiddelkleurstof doorheen, zo- dat het deeg er gemarmerd uitziet. Verpak het bijna homogene deeg in plasticfolie, vorm tot een platte schijf en laat 1 uur in de koelkast rusten.
Rol het deeg uit op een bebloemd werkvlak en steek koekjes uit de deeglap. Zorg ervoor dat het deeg wat dikker is uitgerold, zodat alle reliëflijnen van de koekjessteker zichtbaar zijn. Doop de vorm desnoods tussendoor in bloem, zodat het deeg er niet te veel aan blijft plakken. Bak de koekjes 10 minuten op een met bakpapier beklede bakplaat in het midden van een voorverwarmde oven op 175°C. Zorg dat ze niet te gaar en te bruin worden. Laat afkoelen op een rooster.

Ik moet eerlijkheidshalve bekennen dat niet al mijn koekjes even goed lukken. Het blijkt oefenen met oventemperatuur en baktijd voordat ik de juiste slag goed te pakken heb. Maar er zijn genoeg geslaagde engelen om mijn doctorliefhebber mee te verrassen. De koekjes hebben een verleidelijke roombotergeur (en dito smaak). En blijken heerlijk krokant. Maar wel opeten met je ogen open natuurlijk! Anders pakken ze je...

Alleen. Hoe die Amerikaanse dame zulke perfecte koekjes (zoals hier boven) voor elkaar heeft gebakken, is mij een raadsel. En ik heb bijna twintig keer zoveel zwart toegevoegd, ook nog.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten